Transport intermodalny w Polsce i krajach bałtyckich. Dynamika i skala zmian, cz. 4

Intermodalność skrojona ma miarę

Charakter powiązań transportowych pomiędzy poszczególnymi gałęziami tego regionu – zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz –
wyznacza w dużym stopniu strukturę rodzajową, wartościową oraz kierunkową obrotu towarowego, także w zakresie wielkości i spodziewanej dynamiki rozwoju strumieni ładunków. Prawidłowe określenie tych uwarunkowań pozwala w miarę poprawnie określić model potrzebnych powiązań intermodalnych. Jest to jednym z wymogów tworzenia sieci wykorzystującej wszystkie gałęzie transportu, skupionej na budowaniu sprawnych łańcuchów dostaw, których elementem jest powiązanie portów z siecią kolejową.

Analiza i prognozowanie potoków ładunków pozwalają także na określenie potrzebnej infrastruktury transportowej i przeładunkowej. W stabilnych uwarunkowaniach geopolitycznych i gospodarczych projektowanie i budowa nowej infrastruktury oraz rozbudowa już istniejącej są realizowane z dużym wyprzedzeniem, antycypując przyszłe potrzeby transportowe. Wynika to m.in. z długiego okresu budowania obiektów infrastrukturalnych.

Gdy potoki ładunków zmieniają się w krótkim czasie (np. na skutek konfliktów zbrojnych) ich płynność jest w dużym stopniu zachwiana. W takich sytuacjach często okazuje się, że również infrastruktura przeładunkowa terminali portowych i lądowych nie jest dostosowana do gwałtownych zmian. Budowa czy rozbudowa terminali wiąże się ze znacznymi kosztami i długimi czasami realizacji. Podejmując ryzyko inwestycyjne, trzeba mieć na uwadze, iż po zakończeniu konfliktu zbrojnego kierunki i wielkości potoków ładunków mogą się nagle zmienić, a ich skala zmaleć.

Henryk Zielaskiewicz
Ekspert ds. transportu kolejowego w Instytucie Prawa Gospodarczego,
Przewodniczący Krajowej Komisji Przewozów Intermodalnych STIK RP