Dopuszczalny poziom ryzyka w kolejnictwie jest niespotykanie niski w porównaniu do innych dziedzin transportu.
O ile kwestie przechylania powierzchni drogi na zakrętach, stosowanie krzywych przejściowych i inne rygory dotyczące geometrii drogi są stosowane także w budownictwie drogowym, zwłaszcza na drogach szybkich, to środki zmniejszające ryzyko kolizji pociągów są chyba najdalej idące. Są niespotykane ani na drogach, ani nawet w lotnictwie. Istotą jest zasada, że na jednym odstępie toru może być tylko jeden pociąg i dopóki poprzedni pociąg nie opuści w całości odstępu i semafor za nim nie zacznie wskazywać STÓJ, dopóty kolejny pociąg wjechać nie może. Ustawianie semaforów i niektórych innych sygnałów jest uzależnione od poprawnego ustawienia zwrotnic, innych sygnałów, a bardziej jeszcze od kontroli niezajętości toru przy pomocy urządzeń, a nie tylko wzroku dyżurnych ruchu.